Orka Alarm! ... en de aller, aller, aller, allerlaatste zeemijlen ;-(

Allerliefste bloglezers,
 
Bij mijn vorige keukendienst ben ik niet overleden, wat best een uitdaging was. De messen vlogen inderdaad van het messenblok af (die hebben een ander plekje gekregen) en alles dat zogenaamd ‘zeevast’ stond, stond dat niet. Het begon al in de ochtend toen we de koelkast open deden en er een pot tahin – het meest ranzige spul ever, waar ik echt bijna van over m’n nek ga – door de koelkast heen was gekuild. Vervolgens testte Luka even of het aanrecht die dag bruikbaar zou zijn door potten yoghurt op een natte theedoek te zetten. Het antwoord werd nee, want binnen drie seconden lag de pot op de grond. De bewegende keuken wende redelijk snel en ik moet zeggen dat die keukendienst best ‘soepel’ ging. Een leuke extra was dat we niet eens stores van het middendek mochten pakken. Alleen de wacht mocht buiten komen en er moesten tuigjes gedragen worden aan dek. Deze maatregel hebben we maar één keer gehad, en dat was dus op de dag dat ik keukendienst had, zegt voldoende toch?
 
De dag daarna was het weer al een stuk rustiger, dus dat was fijn. Ik werd gewekt voor mijn wacht en opeens werd er een camera in mijn bakkes geduwd. Vandaag zou alles gefilmd worden, er werd een ‘een dag in het leven van een SaS’er’ opgenomen. Ik heb ook lekker veel met een camera rondgelopen die dag. Het filmpje gaan we editen na SaS, want we hebben hier alleen skere editing programma’s.
 
In één van mijn wachten deze week stond ik aan het roer, toen Marit opeens riep: “ORKA!”. Ik zag het vinnetje nog net voordat het beest weer onder water verdween. Iedereen rende naar de boeg en Sam vroeg heel lief: “Zal ik overnemen?” Ik rende achter iedereen aan en er werd een tussenstop gemaakt bij de salon: “Orka-Alarm!” We hingen allemaal zo ver over de reling, dat we haast overboord vielen. Zelfs Pascal waagde zich buiten. De orka wilde zich maar geen tweede keer laten zien, dus de mensen die daar in hun T-shirt of truitje stonden, vroegen zich af of we geen joke met hen hadden uitgehaald, totdat de orka zich opnieuw liet zien. Of nou ja, ‘de’, deze leek een stuk kleiner. Binnen een paar seconden kwam de verklaring, want toen lieten moeder en kind zich zien. Het was GE-WEL-DIG!
 
Een paar dagen geleden was het tijd voor de bekendmaking van de scheepsovernames. Jaja, de laatste 600 mijl is het schip van ons. De eerste 300 mijl is Cai kapitein en de laatste 300 mijl varen we onder leiding van Jasmijn.
 
Cai’s etappe zit er alweer op. Hij heeft het schip naar Cherbourg gevaren. Wat hij heeft gedaan? Vrijwel niets, een beetje zijn SaS-story afgemaakt enzo. Dit was echt de allerzieligste scheepsovername ever. We hebben drie dagen lang op de motor gevaren. Er is nog een enkele keer geprobeerd om het grootzeil er bij te zetten, maar dat was hopeloos. Toch heeft kapitein Cai het wel goed gedaan hoor, de schoonmaak ging goed… ;)
 
Tijdens de eerste scheepsovername was ik buurman. Dit was een zelfverzonnen functie. Laura was ook buurman. Oftewel, wij waren Buurman & Buurman. We hebben een beetje geklust en we hebben aan het jaarboek en de eindquiz gewerkt. Aangezien we klusjesmannen waren hebben we drie dagen in Snickers Workwear kleding van Sam rondgelopen. We zagen er flawless uit!
 
Tijdens de tweede scheepsovername zal ik stuurman zijn. Deze scheepsovername wordt net zo sad als de eerste, motoren motoren motoren. Toch gaan we er een feestje van maken, want het zijn de laatste dagen. Nu gaan we eerst nog even genieten van Cherbourg. Gisteren hebben we een paar uurtjes vrije tijd gehad zonder telefoon. Dat was leuk!
 
Vandaag gaan we op ‘solobivak’. Ik weet nog niet helemaal hoe dat er uit gaat zien, maar we gaan in ieder geval tien uur lang in de vrieskou zitten en over onszelf nadenken. Yehess!
 
Op maandag vertrekken we uit Cherbourg. Dan is het nog twee/drie dagen varen en dan komen we aan in Nederland. Ik kan het me nog niet voorstellen en dat wil ik stiekem ook nog niet. Laura en ik hebben de bovenbram al geclaimd bij aankomst, dus kijk maar naar boven!
 
Ik zie jullie snel!
 
XXX Cécile  
#DutchlawDesk

Cherbourg

Warm aankleden voor de solobivak!

Op weg naar stilte/reflectiedag: de solobivak