Thema levend houden....!

Hi allemaal,
“Allemaal naar de salon!” “Allemaal naar de salon!” 1…2…3…4…5…6…7…8…9…10…11…12…….Willeeem!….uh…13…14…15…36. Sam: “Weten jullie al waar we morgen naartoe gaan?” In koor: “De Rastafari’s!” Sam schudt zijn hoofd “Nopee.” Huhh. De Rasta’s zijn nog niet ready om jullie te ontvangen, dus dat gaat helaas niet door. Dat was de mededeling die wij kregen. De mokerlange hike naar de Boiling Lakes gaan jullie wel morgen doen en Sea Cat (de gids) heeft iets anders geregeld. Trafalgar Village is een dorpje hier op ’t eiland en daar gaan jullie tukken, dus jullie gaan wel 3 dagen van het schip af. Iedereen baalde een beetje, want de Rasta’s is echt iets waar naar uitgekeken wordt. Aan de andere kant wisten we niet of dat andere leuk zou zijn. We zijn d’r inmiddels wel aan gewend… We vertrekken op 21 oktober… Of nee toch niet? We gaan van IJmuiden naar Tenerife… Of nee toch niet? We gaan de Rasta’s… Of nee toch niet? We vieren Oud & Nieuw met de Wylde Swan… Of nee toch niet? Dat blijft toch het thema van deze reis… Of nee toch niet? SaS is natuurlijk bedoeld om je competenties te ontwikkelen. Als de competentie aanpassingsvermogen op de competentiekaart zou staan, dan zitten we onderhand allemaal op niveautje 5. Die avond werden de backpacks en daypacks volgepropt met dingen waarvan we dachten ze nodig te hebben. Tot ergens na middernacht werden de laatste SaS-story’s afgetypt… Het idee dat ik minder uren ging slapen die nacht dan dat ik de dag erna omhoog zou moeten lopen, gaf me wel een wat benauwd gevoel. Om 7 uur werden onze tassen in busjes gepropt, waarna we vertrokken. Levensgevaarlijk hoe mensen op Dominica rijden… hobbelige, kronkelige en met name smalle weggetjes, veranderde niks aan de snelheid. Al die tegenliggers die last-minute werden ontweken, zorgden voor wat schrikmomentjes. Al scheurend over het eiland, zagen wij stukjes van de Pirates of the Caribbean langs schieten, zoals Indiana River. Eenmaal aangekomen stond ons een lange tocht te wachten. We gingen de spekgladde jungle in en na de eerste meter ging ik al bijna op m’n muil. We hebben aan een liaan geslingerd, net Tarzan. Na een flink stuk lopen, zagen we stoom boven de bomen uitkomen. Daar moesten we wezen. Nog meer lopen, nog meer zweten, nog meer hijgen en nog veel meer vallen. Het werd uiteindelijk echt één gekke klim, maar gelukkig was er een keihotte, shirt-less guy, met zieke sixpack die ons kwam opvangen als we naar beneden donderden. De bubbelende stroompjes, daar waren ze. Er werden eitjes voor ons gekookt en kleimaskers op onze gezichten gesmeerd. De foto’s zijn geniaal, maar te groot om te verzenden. Onze tocht ging verder naar de echte Boiling Lakes. Halverwege heb ik mijn allereerste bijna-dood-ervaring gehad. Ik gleed weg en wist met een zieke reflex me nog aan een soort worteltje vast te houden. De reflexen van Sander waren ook heeeeel fast. Hij wist m’n andere hand te grijpen en daar hing ik boven een soort ravijn. Ik klom weer naar boven en iedereen was echt gestresst. Ik was zo van… Relaxx viel mee! Ik had mezelf goed vast. Toen keek ik achterom en besefte ik dat het best wel rot had kunnen aflopen, want het was echt superstijl en diep. Gelukkig was Sander daar om m’n leven te redden. Dat was zelfmoordpoging één van de Boiling Lakes hike. Vervolgens leek het me handig om levend te verbranden. Net zo rood als een kreeft zeggen ze dan… Nou nee, nog veeeeeel roder. We gingen nog chillen in een soort natuurlijke hottub en de terugweg werd ingezet. Als een van de laatste zag ik de uitgang van de jungle verschijnen. Het is 6 uur lopen? Nou dat waren mooi 8 uur hoor. Deze zware, maar leuke hike werd afgesloten met een hoogtepuntje. Gaan jullie thuis maar eens Pirates of the Caribbean 2 kijken. De scène waar de kooi in een kloof valt en de Pirates worden aangevallen door die gekke stam…? Daar hebben wij gezwommen, FUCKING VET! Het werd donker en we reden naar de Village. Daar was een huisje waar wij soort van konden slapen. Er was niet veel daar… We sliepen in een kippenhok, was pittig na zo’n lange dag, maar achteraf wel heel grappig. De volgende dag zijn we naar de Trafalgar Falls gegaan, ook heel erg vet. Klimmen, klauteren en vallen, maar we zijn boven gekomen. Het water was ijskoud… Of nee toch niet? Ergens boven was er een heerlijke heetwaterbron, die echt niet onder deed aan een jacuzzi. Daarna nog een nacht ‘slapen’ in ons kippenhokje, was een feest. Eten…? 2 maaltijden per dag, niet te nassen, dus ons energielevel kwam steeds lager te liggen. De laatste dag zijn we nog een keer naar de watervallen gegaan met de mensen die wilden. Deze keer ben ik nog wat hoger gegaan. De vorige keer was ik bij de jacuzzi blijven haken. Ik ben echt onwaarschijnlijk blij dat ik ben gegaan want ik heb achter die waterval gestaan en daar van een rots af gesprongen. Het was echt fucking vet. Na 3 dagen waren we wel blij om weer naar ‘huis’ te gaan en lekker in ons ‘eigen’ bedje op het schip te kunnen slapen. Het naar huis rijden, was nog wel een heftig ritje. Sea Cat had een overdosis aan energie en was alleen maar aan het dansen en zingen en schreeuwen in die bus. Die man is gestoord (en lijkt intens veel op Rafiki uit de Lion King). Uiteindelijk gingen we maar meedoen. We hebben heel veel Nederlandse nummers gezongen en met name ‘Het is een nacht’ vond Sea Cat geweldig. Hij snapte alleen het klapritme niet helemaal, maakt niet uit. Toen we uiteindelijk eindigden met een nummer dat hij ook kende, ging ie helemaal los. Ik weet niet hoe goed zijn focus op de weg nog was, maar we leven nog.
Terug op het schip kregen we wel een vervelende mededeling… Een van de docenten is namelijk uit het project gestapt. Heel erg balen! Een stuurman, een leerling, een docent, wie kunnen we nog meer wegpesten? (lag niet aan ons hoor dat ie gegaan is). Het was een bètadocent dus de vraag: “Sander, kan je helpen?” gaat nog 10.000.000 x meer gesteld worden. #ripSander
Oh en… Alvast gelukkig nieuwjaar allemaal! Op donderdag komt d’r trouwens nog een extra blogje. Ja ja, dat was hem weer, 2018! Op naar een mooi 2019. Tot de volgende blog!
 
Groetjes Cécile
#DutchlawDesk