Grapefruit.........

 Hoi allemaal,
​
Na drie daagjes Curaçao was het weer tijd om een rughernia te krijgen door het uitpakken van de razeilen. Al hangende over de dwarsbalkjes van de mast, konden wij het mooie Curaçao nog één keer goed bekijken. In vergelijking met de prachtige natuur van Dominica, St. Lucia en St. Vincent is het echt een afschuwelijk eiland, maar wat zien alle gekleurde huisjes er toch vrolijk uit. De stiekeme creatieveling in mij vond sponsorvlag + uitzichtje toch wel een mooi beeld, dus ik knalde de vlag van mijn hoofdsponsor DutchlawDesk nog snel het want in en klom met mijn camera naar boven. Mooi plaatje!

​Het vertrek ging niet al te voorspoedig, want bunkeren bleek een probleempje. Door heel veel lange slangen van hot naar her te rennen, kon er uiteindelijk toch water gebunkerd worden. Time to leave!
De volgende dag was voor mij een “school”dag… Mijn zeilen PO (Praktische Opdracht)  is echt super mooi geworden, laten we het daar op houden. Ik heb namelijk een hele dag gespendeerd aan het natuurkundegedeelte van ons PO. Sam heeft me 20000000x geprobeerd uit te leggen waarom het lateraal punt NIET het draaipunt is, maar Silke, Mare, Jans en ik bleven het oneens met hem. Onze conclusie is dat de natuurkunde van zeilen het best uitgelegd kan worden met veel gebruik van de woorden: ongeveer, misschien, een soort van, een klein beetje, lijkt erop, komt in de buurt, zoiets, kan kloppen… Verder snappen we het volledig hoor. ;)
Na het zeilen PO gingen we sporten met nieuwe sportinstructeur Wouter. Al wall-sittende tegen de deur op het middendek, heeft Sam me vanaf het bovendek nog één keer toegeschreeuwd waarom hij gelijk had met z’n draaipunt… Na 2 minuten wall-sit verder viel opeens het kwartje en snapte ik het. Wat sporten allemaal met je doet!
De dag daarna had ik wacht… 9-1 is nog steeds niet m’n favorite, maar we moeten d’r maar mee leven. We maken d’r het beste van!
Donderdag was onze grote dag. Suus, Matisse en Cécile gingen die cola verdienen. Wanneer kreeg je cola? Als je met die mokerranzige grapefruits die echt niet te vreten zijn, eindelijk een keer iets lekkers zou kunnen maken, want die dingen moesten echt op. Op woensdagavond hadden wij ZES UUR besteed aan het maken van grapefruit-ijsjes. Dit was een zeer langdurig en geïmproviseerd proces, maar met name levensgevaarlijk. Bij het inkoken van die pokkedingen dacht ons prutsel namelijk een soort vulkaan te zijn en heb ik me twee keer verbrand aan de spetters die uit de pan geschoten werden. Na al deze inspanning konden wij om half 1 ’s nachts de keuken verlaten in de hoop dat het lekker zou worden.
De volgende dag begon met stress, want we waren te laat wakker gemaakt en die rijst moest nog gekookt worden… DAT DUURT LANG! Het ontbijt was een kwartier later, maar Sam was wel blij dat we in ieder geval geen halfgare rijst hadden neergekwakt en dat het wel gewoon lekker was. Bij het 11-uurtje hadden we grapefruitlimonade. We hadden er nog heel veel van onze eigen limonadesiroop bij gedaan, dus het was “te doen”. We hadden pittig veel tijd in het 11-uurtje gestoken en toen besefte we dat binnen anderhalf uur lasagne maken… best wel onmogelijk is. Wij ging als een malle aan de bak, maar we lunchten om 13:45 i.p.v. 13:00, oeps. De lunch was wel lekker… Beter laat dan nooit? Toen kwam het 4-uurtje. De grapefruit-ijsjes… Ze waren niet bevroren, Shit, Shit, Shit! Nou sommige mensen kregen ijskoude limonade, anderen slushpuppy en sommigen een soort van ijs, dat hing af van waar het “ijsje” had gestaan in de vriezer. Het was echt ranzig. Het was zooooo sad, want we hadden echt ons best gedaan. Toen we daarna de keukendienst ff gingen doorspreken, vroeg Jet: “Vinden jullie nou echt dat jullie die cola hebben verdiend?” Qua inzet? Jaaaaaaa 200%, want we hebben gewoon 6 uur extra keukendienst gedaan om een poging te doen iets lekker te maken. Toch was ons antwoord in koor: “NEEEEEEEE!” Want het was zo mokerranzig. Sam en Jet moesten lachen en waren het volledig met ons eens. Suus en ik keken Matisse aan met een blik van… Wij gaan straks cola drinken. Het voordeel van met Matisse in de keukendienst zitten is namelijk dat hij zoooooooooooooooooooveeeel eten heeft en cola! Oftewel Matisse trakteerde op het colaatje, dat we ergens toch wel verdiend hadden. ’s Avonds couscoussalade, restjes en tzatziki. Halverwege de voorbereidingen was er een “achterdekje”. Dit klinkt nu als een bekende term aan boord, maar hier had ik nog nooit van gehoord. Op het achterdek aangekomen zaten daar Sam en Pascal. De lakse mentaliteit was alweer toegeslagen… Iedereen bleef op het achterdek, totdat er een oplossing was. De bemanning en docenten gingen weg. Wij moesten het zelf uit gaan zoeken.
Daar zaten we dan… Het werd een heel lang gesprek. Ondertussen had Jet het avondeten afgemaakt. Tussen het gesprek door gingen we even eten. Iedereen kon wel huilen toen ze op tafel de grapefruit-gember en grapefruit-jalapeño jam zagen staan die wij hadden gemaakt van de pulp. Het gesprek werd vervolgd en toen het afgelopen was moest de keuken nog helemaal schoongemaakt worden. Suus en ik hebben ook nog de volledige koelkast uitgeruimd en schoongemaakt, omdat we ons zo schuldig voelden over hoe onwaarschijnlijk hard we deze keukendienst hadden opgefokt. Om half 1 ’s nachts zochten ook wij ons bedje op.
Nog een dagje school en op zaterdag waren we d’r alweer. Welcome in Paradise! We zijn bij San Blas. Het is hier pittig mooi, maar we zijn nog niet eens bij het mooiste stukje. Bij deze eilandjes moeten we inklaren… Dat is alleen heeeeeel erg gezeik. Met goede moed gingen Sam en Karlijn aan land en toen kregen ze al gauw te horen dat ze maandag terug mochten komen. Hopelijk lukt morgen het inklaren wel… Anders kunnen we niet verder naar het survivaleiland en dat zou balen zijn.
Nu moet ik echt HEEEEL gauw m’n bed in, want het is 02:15… Net een feesie gehad, want Minke was jarig en wij vonden het tijd voor een feestje. Het opruimen was een flinke klus en daarom zitten Minke en ik nu nog lekker sailmailtje te schrijven midden in de nacht. #asalways Trusteee! Tot de volgende blog!

Groetjes Cécile
#DutchlawDesk