Gelukkig nieuwjaar! Of nee.....toch niet?!

Hoi Allemaal,

Met de bijboot sjeesden we terug naar de boot. Een hoop mensen bleven nog achter bij de kaulo goeie WiFi-spot van het restaurantje in St. Vincent, maar wij moesten nog een hoop fixen. In onze bijboot zat nog een jonge, Nederlandse gozer met dreadlocks. Hij was blijkbaar in het eerste jaar mee geweest met SaS, dus wij dachten dat ‘ie ff kwam kukeluren hoe het nu was. Toen hoorde ik in één keer iemand zeggen: “Das de nieuwe natuurkundedocent.” Huhhhhhhh, watt? Laura en ik renden naar boven: “Mogen we heel even een foto maken?” Met een superawkard smile poseerde Wauturrr voor de camera. Wij gooiden de foto gauw nog in de quiz en verzonnen er een hele foute vraag bij. De rest probeerden we supersnel af te krijgen, wat niet helemaal lukte dus we schrapten een paar kleine dingen. Toen renden we naar beneden en gingen we omkleden. Laura in de afritsbroek en het rode hemd van Pascal – zijn hikersoutfit – gecombineerd met de gestolen slippers van Sander. Ik in de werkbroek en zo’n lekker zweethemd van Sam, gecombineerd met de boxer van Matisse (om de outfit Belgisch te houden). De broek liet ik zo ongeveer op m’n knieën hangen en de muts + supersnelle zonnebril maakten mijn outfit compleet. Laura markeerde haar schoudertjes nog met roze markeerstift voor een bijpassende verbrande-schouders-look. Thanks to Monique voor het jatten van de kleding. 
Marit kondigde ons aan en wij renden de trap op. Iedereen natuurlijk gelijk in een deuk, een goed begin van een hilarische avond. De SaS-2018-kwis begon en iedere vraag/opdracht was raak. Er waren lekker veel “Jacob-grapjes” over onze verdwenen docent natuurkunde. Halverwege gingen we eten en na de soep kwam het vervolg van de quiz. Ook al zeg ik het zelf… De quiz was GE-NI-AAL. We moeten de antwoorden nog bekendmaken en de winnaar, niemand kan wachten, dus ik denk dat we dat maar snel moeten gaan doen. Na de quiz kwam de rest van het avondeten en vervolgens was het tijd voor nog een spelletje. Een combi van Pictonary/30 seconds/Uitbeelden zorgde voor het ophalen van hilarische gebeurtenissen. Daarna gingen we nog als een stel kleuters verstoppertje spelen. Het fanatisme tijdens alle spellen die we deden was ontzettend grappig. Langzaam kwam 2019 dichterbij. Ik was nog bezig met van alles toen het plotseling nog maar 30 seconden was. Iedereen stond al in z’n zwemkleding klaar op het middendek! Ik sprintte als een gek naar beneden en stond half naakt in de gang me als een gek om te kleden. Toen ik de trap op rende hoorde ik: “Gelukkig nieuwjaar!!” Shit, ik was te laat… Ik had gewoon de jaarwisseling gemist, #fuckmylife, hahahahha. Iedereen jumpte in het water en het was best wel stress want het was donker en d’r waren allemaal vissen enzo. Ik wilde met een backflip, die ik inmiddels kan, na een aantal keer keihard op m’n bek te zijn gegaan, erin jumpen maar ik durfde niet. Ik sprong ook het water in en er was allemaal stress bij het trappetje. Als een van de laatste kwam ik het water uit. Voor sommige mensen begon 2019 iets minder gelukkig dan gehoopt. Zij waren namelijk slachtoffer geworden van kwallen. De kwallenbrigade werd ingericht op het achterdek. Twee mensen gingen echt heel bad, dus dat was echt supersneu. Voor hen kan 2019 alleen maar bergopwaarts gaan… “Ieder nadeel, heb ze voordeel.” Op St. Vincent ontbrak ons wat vuurwerk, dus met veel plezier sprongen Buurman en Buurman (Sam en Jans) de bijboot in. Er werden twee van die veiligheidsvuurpijlen de lucht in geknald, niet bepaald het mooiste vuurwerk dat we ooit hadden gezien, maar ach het was voor ’t idee. Op een gegeven moment was er buiten geroepen: “Gotya is ingegaan!” Tja, dat had ik gemist en binnen één minuut stond Willem voor m’n neus: “Gotya”. Gotya is een spel waarbij iedereen een kaartje heeft en dan moet je de persoon op jouw kaartje vermoorden door tegen diegene “Gotya” te zeggen zonder dat iemand anders het hoort. Je krijgt dan die persoon z’n kaartje tot er uiteindelijk één iemand overblijft. Je kan daardoor dus nergens veilig lopen als je in je eentje bent. Gisteren aan het einde van de wacht is de laatste moord gepleegd en hadden we een winnaar. 
De volgende ochtend vertrokken we, op naar Curaçao! Het is ongeveer 4 daagjes varen, dus we zijn d’r zo. Gisteren heb ik waarschijnlijk mijn laatste wachtje gehad met deze groep, want op Curaçao komt er weer een wachtwissel. 
Vandaag heb ik school, of nee… toch niet?! Ik ben namelijk een numero 3. Sinds Sint Vincent hebben we allemaal een nummertje gekregen op basis van hoe je gaat met school. Nummer 3 betekent dat je extra wachten mag lopen op schooldagen en dat je zelf je tijd mag indelen. Als je maar 8 uur per dag bezig bent… met school, wacht, SaS-story’s, PO’s, enzovoort. Ik ga wel gewoon school doen hoor vandaag! ;) Want ik wil m’n 3’tje graag behouden. Time for school now! 

Tot de volgende blog!

PS: Hoorde net dat Wylde Swan (boot naast ons) helemaal boos was, omdat wij ‘em zomaar waren geleaved en we dat niet hadden doorgegeven. Sorry schatties, wij hadden ook zin in gezamenlijke Oud&Nieuw, maar nadat we lekker wat koraal kapot hadden getrokken, vervolgens ook nog een mooring boeitje hadden meegesleurd en echt 100x opnieuw hadden moeten ankeren, leek het ons toch verstandig om ‘em te peren. Xx 

Groetjes Cécile
​#DutchlawDesk